Toen ik mijn werkende leven begon als fysiotherapeut drong al snel tot me door dat dit niet het vak voor mij was. Ik was uit op het goed begeleiden en genezen. Maar de klachten van patiënten volgden elkaar op, al mijn serieuze aandacht ten spijt. Dat deed me twijfelen. Verstond ik de hulpvraag niet goed? Koos ik niet de goede aanpak? Was het toeval?
Ik was toe aan meer kennis en wijsheid. Ik wilde meer met ‘de klacht achter de klacht’ en zocht iets dat paste bij mijn eigen manier van zijn.
Het was 1982 en Ted Troost, Willem Polman en Anne-Jan van Minnen hadden in Rotterdam net de opleiding van Frans Veldman voortgezet. Dat was voor het eerst dat ik over haptonomie hoorde en het raakte mij.
De alfa opleiding duurde toen twee jaar en die heb ik afgemaakt. Door alle perikelen in die tijd besloot ik om niet voor de bèta opleiding te kiezen. Wel paste ik de haptonomie toe in mijn fysiotherapeutische behandelingen.
In het begin van de jaren negentig zag ik dat Anne- Jan van Minnen zijn eigen opleiding was begonnen in Berg en Dal. Toen was voor mij de tijd rijp om ‘haptotherapeut’ te gaan worden. Gedreven en met veel plezier heb ik de opleiding afgerond. Een groepje kersverse haptotherapeuten vond dat dit vak een plaats in de reguliere gezondheidszorg verdiende. Dat was het moment dat de Vereniging Van Haptotherapeuten (VVH) ontstond. In datzelfde jaar verkocht ik mijn Fysiotherapiepraktijk.
We zijn inmiddels dertig jaar verder en ik ben in die tijd mijn werk als haptotherapeut gaan combineren met het besturen van de VVH. Daarnaast runde ik thuis een ‘pensionstal’ voor paarden. Ik ben doorlopend bezig de bekendheid van Haptotherapie te vergroten.
Om aan mijn nieuwsgierigheid naar de grondlegger van de haptonomie tegemoet te komen heb ik mij aangesloten bij het studienetwerk. Dit werd opgericht door Gert Klabbers. Toen Frans Veldman nog in leven was kwamen we samen in Frankrijk. Na zijn overlijden zijn we veel bij Anne Marie van Polen geweest. Op die plekken en momenten hebben wij de essentie van de haptonomie en haptotherapie eigen gemaakt. Altijd in een veilige omgeving, door het te proeven en ervaren.
Mijn voorzitterschap van de VVH eindigde halverwege 2021. De vrijgekomen tijd en ruimte benut ik graag om aan mijn missie, bekendheid bevorderen van haptotherapie, verder te werken.
Sinds begin 2024 is daar ook nog de NIVH Panta Rhei bij gekomen. NIVH Panta Rhei is een geaccrediteerd nascholingsinstituut voor haptotherapeuten met minstens 2 jaar werkervaring. Hier worden bij- en nascholingscursussen georganiseerd waar we onze ervaringen willen laten doorstromen naar de jongere vakgenoten.